دنیا بزرگ است اما،

بزرگ، کسی ست که با مهربانیش در یادها ماندگار میشود.

گاهی چه اصرار بیهوده ایست،

اثبات دوست داشتنمان به آدم ها.

معرفت های بی جایمان...

مهربانی کردن های الکیمان...

بها دادن های بیش از حدمان...

تلاش های بی مورد برای حفظ رابطه هایمان...

وقتی برای آدمهای امروزی ،

خوبی و بدی یکی ست.

بیش از حد(حوا) بودن تاوان سنگینی دارد...

وقتی آدمت(آدم) نیست.

(شاملو)